ریزش مو در زنان بالای 40 سال

دکتر علیرضا واعظ شوشتری [ متخصص پوست ، مو و زیبایی ]آدرس وب سایت : www.drvaez.ir
آدرس مطب : اصفهان ، خیابان توحید میانی ، قبل از چهارراه پلیس ، مقابل اداره ثبت ، ساختمان آریا ، طبقه اول تلفن مطب : 91620100 - 031

ریزش مو در زنان معمولاً زمانی مشخص می‌شود که فرد به طور غیرمنتظره‌ای، مقدار زیادی مو از دست می‌دهد. به طور طبیعی همه‌ی ما روزانه ۵۰ تا ۱۰۰ عدد تار مو از دست می‌دهیم. ریزش موها بخشی از چرخه‌ی طبیعی رشد مو است، موهای قدیمی می‌ریزند تا جا برای موهای جدیدتر باز شود. وقتی تعادل بین رشد موهای جدید و ریزش موهای قدیمی به هم می‌خورد، با مشکل ریزش مو یا طاسی مواجه می‌شویم. به ریزش موی بیش از حد در علم پزشکی، آلوپسی یا طاسی گفته می‌شود. هر زن جوان یا میانسالی می‌تواند تحت تأثیر انواع ریزش مو قرار گیرد، اگرچه ریزش مو معمولاً در زنان بالای ۴۰ سال، زنانی که تازه بچه‌دار شده‌اند، زنانی که شیمی‌درمانی کردند یا تحت تأثیر داروهای دیگر قرار گرفتند، شایع‌تر است. روش‌های مختلفی برای درمان ریزش مو در زنان وجود دارد. داروهای موضعی، هورمون‌درمانی، نوردرمانی و کاشت مو از روش‌های رایج درمان هستند. رژیم غذایی مناسب و سبک زندگی سالم به سلامت مو کمک می‎کند.

علل ریزش مو در زنان بالای 40 سال

ژنتیک

کم پشتی مو در بالای سر میتواند ارثی باشد که همان الگوی ریزش موی زنانه یا آندروژنیک است.

بیماری

ناراحتی تیروئید، دیابت، لوپوس یا کم خونی از جمله بیماری‌هایی به شمار می‌آیند که ابتلا به آنها ریزش ناگهانی مو را در پی دارد و ریزش مو غالباً نخستین نشانه بیماری است. عفونت قارچی، سندروم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) و بعضی از درمان‌های سرطان نیز منجر به ریزش مو در زنان می‌شود.

استرس یا تروما

افراد گاهی اوقات پس از پشت سر گذاشتن رویدادها و حوادث ناراحت کننده و تنش‌زا با ریزش شدید مو مواجه می‌شوند. در این حالت اگر بر استرس غلبه کنیم یا منبع استرس برطرف شود، ریزش مو موقتی و طبیعی خواهد بود.

رژیم غذایی و سوء تغذیه

یکی از عواقب مستقیم نداشتن تغذیه مناسب، ریزش مو است. بدن برای تأمین مواد ضروری اندام‌های حیاتی مانند قلب و مغز از ذخیره مواد مغذی استفاده می‌کند و سهم موها با توجه به کمبود مواد مغذی موجود کاهش می‌یابد. کمبود آهن، پروتئین، ویتامین D و کلسیم به ریزش مو می‌انجامد.

یائسگی

یائسگی و افزایش سن موجب ریزش مو در بسیاری از زنان می شود. حتی در سنین بالای هفتاد یا هشتاد سال نیز بیشتر خانم های سالمند دچار ریزش موی شدید می شوند تا جایی که حتی بسیاری از نواحی سر آنها کاملاً کم پشت می شوند. این مسئله تا حد زیادی به هورمون ها بستگی دارد؛ چرا که معمولاً تا قبل از یائسگی زنان، هورمون های آنها به طور منظم ترشح می شود و به همین دلیل آنها رشد مناسبی در موهای سر دارند؛ اما در حدود سنین پنجاه سالگی دیگر ترشح هورمون های زنانه (از جمله استروژن) کمتر می شوند و همین مسئله اغلب موجب افزایش ریزش، نازک شدن و یا کاهش رشد موهای سر می شوند.

عدم مراقبت صحیح از موها

عدم رعایت بهداشت شخصی، استفاده بیش از حد از مواد آرایشی و شیمیایی، کشیدن موهای سر به سمت پشت (مدل دم اسبی) و یا مدل آفریقایی می توانند موجب افزایش ریزش و کم پشت شدن موها شوند (که به آن طاسی سر کششی می گویند). به ویژه اگر موهای خیس را به حالت های نامبرده بخواهید درآورید.

کاهش وزن شدید

کاهش شدید وزن و پیروی از رژیم‌های غذایی محدودکننده می‌تواند روی موهای شما تأثیر بگذارد. تحقیقات نشان داده است که ۶ تا ۱۲ هفته پس از کاهش وزن شدید (عمدی یا غیرعمدی)، موها دچار ریزش ناگهانی و شدید می‌شوند. این بدان معناست که هرگونه کمبود تغذیه‌ای اغلب در موها ظاهر می‌شود.

مصرف بعضی از داروها

داروهایی که موجب ریزش می‌شوند، معمولاً دو ساز وکار دارند:

1. بعضی از این داروها باعث ریزش موهایی می‌ شوند که در فاز رشد (آناژن) هستند، مانند: داروهای شیمی درمانی، کلشی سین، مشتقات طلا، بیسموت، تالیوم، بوریک اسید.
2. دسته ی دیگر این داروها موجب ریزش موهایی می‌شوند که در فاز استراحت (تلوژن) هستند نظیر:

• داروهای رقیق کننده خون (مثل هپارین، وارفارین، ریواروکسابان، دابیگاتران، اپیکسابان)
• داروهای کاهنده ی فشار خون (کارودیلول، آتنولول، بیزوپرولول، متوپرولول، کاپتوپریل، لیزینوپریل، انالاپریل)
• داروهای هورمونی (آندروژن ‌ها و بعضی داروهای ضد بارداری)
• داروهای ضد صرع (والپروئیک اسید، کاربامازپین و فنی توئین)
• داروهای ضد آرتریت (متوترکسات و لفلونوماید)
• داروهای دیگر: سایمتیدین، ایزوترتینوئین، داروهای ضد تیروئید، کاهنده ی چربی خون، اینترفرون‌ها، ضد عفونی، آمفتامین‌ها، داروهای مسکن غیراستروئیدی، بروموکریپتین، لوودوپا، داروهای ضد سایکوز، ضد اضطراب و به ندرت داروهای ضد افسردگی مثل آمی تریپتیلین.

مشکلات مربوط به کف سر

1. موخوره در نتیجه آسیب لایه بیرونی کوتیکول مو است که از قسمت اصلی مو جدا می شود و آن را مستعد تکه تکه شدن می کند و آسیب پذیر شدن مو موجب ریزش بیشتر میشود.
2. عفونت‌های قارچی، واکنش‌های آلرژیک به محصولات مو و فولیکول‌های ملتهب مو می‌توانند موجب خارش پوست سر و همچنین آسیب دیدگی فولیکول مو شوند که ریزش مو را در پی دارد.
3. زخم شدن پوست سر می‌تواند موجب خارش شدید شود؛ زیرا بافت زخمی می‌تواند به فیبرهای عصبی در پوست آسیب وارد کند و موجب ریزش مو میشود.

علائم ریزش مو

1. مشاهده‌ی مقدار زیادی مو در چاه حمام، روی برس یا بالشت
2. طاسی‌های منطقه‌ای و بخش‌های کم پشت شده روی سر که به مرور زمان گسترش می‌یابد.
3. اگر احساس می‌کنید در زمان بستن موها، حجم موهای شما کم شده‌ است.
4. اگر با لمس سر، موهای شما به سادگی کنده می‌شوند.

تشخیص ریزش مو در زنان

1. بررسی سطح هورمون ها (دی هیدرواپیاندروسترون، تستوسترون، آندرواستندیون، پرولاکتین، هورمون FSH و هورمون LH)
2. آهن سرمی، فریتین سرمی و ظرفیت کلی اتصال آهن (TIBC)
3. شمارش سلول های خونی (CBC)
4. سطح هورمون های تیروئیدی (T3, T4, TSH)
5. نمونه برداری از پوست سر. بخش کوچکی از پوست سر معمولاً به قطر 4 میلی‌متر برداشته شده و برای تعیین علت ریزش مو، زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار می گیرد.
6. دانسیتومتری. دانسیتومتر یک وسیله بزرگ نمایی دستی است که برای بررسی و معاینه شفت مو به کار می رود.
7. کشیدن مو. پزشک تعدادی از تار موهای فرد را به آرامی می کشد (در حدود 100 تار مو) تا بتواند وجود ریزش مو شدید را مورد سنجش قرار دهد. در صورتی که بیش از 10 تار مو ریزش کند، فرد به ریزش مو شدید دچار است. در حالت نرمال با هر بار کشش باید یک تا سه تار مو ریزش کند.

درمان ریزش مو در زنان بالای 40 سال

روشهای موضعی و تقویتی

• ماینوکسیدیل: محلول یا شامپو ماینوکسیدیل که هر روز بر روی پوست سر باید مالید.
• ویتامین درمانی: پکیج درمانی است که شامل انواع ویتامین های مناسب برای رشد و تقویت مو است و از ریزش مو جلوگیری میکند و باید حتماً طبق نظر پزشک و مصرف شود.

مزوتراپی

یک روش غیر تهاجمی است که در آن ترکیب‌های خاصی در لایه‌های سطحی پوست تزریق می‌شود. این مواد در زیر لایه اپیدرم پوست تزریق شده تا به بافت هدف برسند. ترکیب تزریقی می‌تواند شامل مواد بسیاری باشد که بر اساس نیاز افراد، می‌توان آن را برای هر بیماری به‌صورت خاص تهیه نمود. ترکیب این مواد تزریقی می‌تواند شامل مواد معدنی، ویتامین‌ها، اسیدهای آمینه، اسیدهای نوکلئیک و کوآنزیم ها باشد.

لیزر تراپی

یکی دیگر از راههای درمان ریزش مو و تقویت مو ، لیزر تراپی یا لیزر سرد است. که با سطح انرژی و جریان کم و اثر بخشی بالا صورت میگیرد. در این روش، جراحی انجام نخواهد شد و به بافت و بازسازی ریشه مو و تقویت آن کمک میشود و باعث میشود موها ضخیم تر، با کیفیت ساقه اضافه، بدون ریزش و براق تر شود.

تزریق پلاسمای غنی از پلاکت (PRP)

یکی از روش‌های درمان ریزش مو تزریق پلاسمای غنی از پلاکت است. در این روش پلاسمای غنی از پلاکت به پوست سر تزریق می‌شود. این روش به ترمیم مو کمک می‌کند. تزریق پلاکت یا ( PRP ) باعث کاهش ریزش مو و بهبود تراکم و قطر مو می‌شود.

هورمون‌درمانی

درصورتی‌که ریزش مو به علت عدم تعادل هورمونی باشد، معمولاً از هورمون درمانی برای توقف ریزش مو استفاده می‌شود. از داروهای ضدبارداری یا هورمون استروژن و پروژسترون برای درمان ریزش مو در زنان استفاده می‌شود. داروهای ضدآندروژن مانند اسپیرولاکتون نیز برای درمان ریزش مو مورد استفاده قرار می‌گیرند. آندروژن‌ها هورمون‌های مردانه هستند که در برخی زنان مبتلا به تنبلی تخمدان، سرعت ریزش مو را تسریع می‌کنند. داروهای ضدآندروژن، تولید هورمون مردانه را متوقف می‌کنند و از ریزش مو در زنان جلوگیری می‌کنند.