آسیب های رایج مفاصل و استخوانها در ورزش

دکتر علی نقره کار [ متخصص درد ]آدرس وب سایت : www.dr-noghrekar.ir
آدرس مطب : تهران، میدان آرژانتین، ابتدای خیابان الوند، ساختمان مرکزی پزشکان،طبقه اول تلفن مطب : 88670088 - 021

آسیب های ورزشی به آسیب هایی که بیشتر در طول ورزش یا تمرین رخ می دهند اشاره می کند. برخی از آسیب های ورزشی ناشی از حوادث است؛ دیگر آسیب ها به علت تمرینات ضعیف آموزشی، تجهیزات نامناسب، عدم تهویه، گرم کردن و کشش کافی هستند. برخی از صدمات به مراقبت های پزشکی سریع نیاز دارند، درحالی که دیگر صدمات خودبه خود درمان می شوند. اگرچه درصورتی که دررفتگی یا کشیدگی شدید باشد، کل عضله، تاندون یا رباط ها دچار پارگی می شوند و جراحی ممکن است موردنیاز باشد.آسیب های ورزشی، معمولا در حین تمرین کردن یا شرکت در رویدادهای ورزشی رخ می دهند.

این که آیا شما یک ورزشکار حرفه ای هستید یا فقط آخر هفته ها ورزش می کنید فرق چندانی ندارد، چرا که همیشه این احتمال وجود دارد که مجروح شوید.کودکان بیشتر در معرض این نوع آسیب ها هستند؛ اما این موضوع در افراد بالغ نیز اجتناب ناپذیر است.برخی از آسیب های ورزشی ناشی از حوادث هستندند؛ سایر آسیب ها به علت تمرینات ضعیف آموزشی، تجهیزات نامناسب، عدم تهویه، گرم کردن و کشش کافی هستند. به طور کل آسیب های ورزشی را می توان به دو دسته آسیب های حاد و مزمن تقسیم کرد.

1. صدمات حاد عموماً ناشی از ضربه مستقیم به یک ناحیه در اثر زمین خوردن یا ضربه زدن، ایجاد می شوند. نمونه هایی از صدمات حاد شامل کشیدگی، پیچ خوردگی، شکستگی، جراحت یا بریدگی است. این آسیب ها به طور معمول قابل کنترل هستند و در خانه درمان می شوند.
2. آسیب های مزمن معمولاً در اثر صدمه و به دلیل تمرینات مکرر و به مرور زمان ایجاد می شوند. این آسیب ها معمولاً در اثر یک آسیب حاد که اولین بار نادیده گرفته شده اند، ایجاد می شوند.

حاد و یا مزمن بودن ادامه کار و تمرین دردناک را توجیه نمی کند. هنگامی که از یک ورزش یا فعالیت خاص دچار درد هستید باید ادامه ی فعالیت را متوقف کنید زیرا ادامه فعالیت فقط سبب آسیب بیشتر می شود.

چه زمانی بیشتر مستعد آسیب ورزشی میشویم

1. به طور مرتب فعالیت ندارید.
2. قبل از آغاز ورزش به طور صحیح بدنتان را گرم نمی کنید.
3. در رشته ورزشی فعالیت می کنید که احتمال برخورد با سایر افراد در آن وجود دارد.

شایع ترین آسیب های ورزشی

کشیدگی

کشیدگی یکی از شایع ترین آسیب های ورزشی است که عموماً به دلیل کشش بیش از حد ماهیچه ها و تاندون ها رخ می دهد.عضله چهارسرران، عمده ترین ماهیچه ای است که ممکن است در معرض کشیدگی قرار گیرند. خوشبختانه این کشیدگی ها معمولاً جزئی است و ظرف مدت چند روز بهبود می یابد اما اگر دردتان شدید شد حتماً به پزشک مراجعه کنید.

رگ به رگ شدن یا پیچ خوردگی

اغلب کشیدگی در ماهیچه باعث رگ به رگ شدن یا پیچ خوردگی رباط ها می شود. پیچ خوردگی اغلب در نتیجه فرود نامناسب پس از پریدن یا حرکات سریع ایجاد می شوددر این موارد احتمال زیاد تورم دردناک همراه با کبودی در ناحیه آسیب دیده را تجربه خواهید کرد. رایج ترین نقطه ای که در معرض رگ به رگ شدن قرار دارد مچ پا است در پیچ خوردگی های خفیف نیازی به کمک فوری پزشک نیست اما در رگ به رگ شدن های شدید ممکن است برای ترمیم رباط های پاره شده به جراحی نیاز باشد.

آسیب های ورزشی زانو

زانوها یکی از مهمترین مفاصل بدن هستند که بیشترین میزان فشار را تحمل می کنند. علائم انواع آسیب های زانو عبارت اند از درد، کبودی، ضعیف شدن، پریدن عضله، سفتی، سختی و کاهش دامنه حرکتی.

1-شکستگی

شکستگی یک ترک کامل یا جزئی در استخوان است که معمولاً در اثر ضربه شدید در ورزش های پُر برخورد ایجاد می شود

2-دررفتگی

• در رفتگی زمانی اتفاق می افتد که مفصل از موقعیت طبیعی خود خارج شده و قادر به حرکت نباشد.
• در رفتگی بیشتر در ورزش های پرتحرک و پر برخورد مثل فوتبال، ژیمناستیک، هاکی یا بسکتبال اتفاق می افتد
• شایع ترین آسیب های ورزشی انگشتان و شانه ها عموماً براثر در رفتگی ایجاد می شود.

علایم این آسیب عبارتند از:

• تورم و کاهش دامنه حرکت مفصل و احتمالا تغییر رنگ

آسیب های ورزشی ساق پا

• آسیب های ورزشی ساق پا بیشتر در دوندگان، فوتبالیست ها و بسکتبالیست ها که مجبور به شروع پرتحرک و دویدن های طولانی هستند، رایج است.
• پارگی تاندون آشیل یکی دیگر از آسیب های ورزشی ساق پا است که پشت ساق پای فرد را تحت تأثیر قرار می دهد
• احتمال پارگی جزئی یا حتی کامل آن وجود دارد. زمانی که این اتفاق بیافتد شما یک درد شدید را در پشت ساق و مچ پا تجربه خواهید کرد که احتمالاً بر توانایی راه رفتن شما تأثیر می گذارد.

آسیب های ورزشی لگن و کمر

عموماً گلف بازان و تنیس بازان به دلیل نحوه چرخش تنه در هنگام بازی، با مشکلات عصب سیاتیک روبرو می شوند.
حدود 90 درصد از آسیب های حاد کمر و لگن در کمتر از 3 ماه بهبود می یابد اما آسیب های شدیدتر ممکن است به جراحی نیاز داشته باشند. اگر درد به پاها منتقل شد یا درد بیشتر از 2 ماه ادامه داشت و یا متوجه هرگونه تغییر در اندام های درونی یا تعادل خود شده اید فوراً به پزشک مراجعه کنید.

پیشگیری از آسیب های ورزشی

1. به طور منظم ورزش کنید
2. گرم کردن قبل از انجام هر نوع فعالیت بدنی
3. از وسایل یا تجهیزات ورزشی مناسب استفاده کنید
4. اگر یک ورزشکار حرفه ای هستید یا به طور منظم ورزش می کنید ممکن است در معرض آسیب های ناشی از فعالیت شدید قرار بگیرید. این نوع صدمات معمولاً ناشی از اشتباهات تمرینی است و زمانی رخ می دهد که فعالیت خاصی را برای مدت طولانی انجام دهید یا خطای تکنیکی داشته باشید.
5. ورزش های متعدد و متقابل را انجام دهید(تمرین های متقابل یا انجام چند فعالیت ورزشی، بدن شما را به چالش می کشاند. همچنین با انجام فعالیت های ورزشی متعدد فشار کمتری به بدن وارد می شود.)
6. به اندازه کافی استراحت کنید
7. بدنتان را فراتر از محدودیت هایش قرار ندهید!

روشهای درمان آسیب های ورزشی

درمانهای خاصی برای آسیبهای ورزشی وجود دارد که در اغلب اوقات برای بهبود این شرایط مورد استفاده قرار میگیرد. البته در برخی از آسیبها، مانند شکستگی و صدمات شدیدتر، توصیه می شود قبل از هر اقدامی با اورژانس تماس گرفته شود.

1. پزشک با کاهش حرکت عضو یا محل آسیب دیده به درمان کمک می کند و از آسیب بیشتر جلوگیری می نماید. ثابت کردن ناحیه اغلب می تواند درد، تورم و هرگونه اسپاسم را کاهش دهد، درحالی که اجازه می دهد خون به راحتی به ناحیه مجروح برسد و به روند بهبود کمک کند. نمونه هایی از ابزار ثابت نگه داشتن شامل شانه بند یا بازوبند، آتل بندی برای استخوان های مجروح، گچ برای استخوان های شکسته و گردنبند طبی هستند.
2. کمپرس یخ برای ۱۰-۳۰ دقیقه در محل آسیب (اطمینان حاصل کنید قبل از استفاده، یخ را در یک حوله بپیچید و سپس روی ناحیه آسیب دیده قرار دهید زیرا تماس مستقیم با پوست می تواند باعث سوختگی پوست با یخ شود.)
3. استفاده از باند فشاری و یا بالا نگهداشتن اندام برای کاهش تورم (پس از 48 ساعت سعی کنید محل آسیب را حرکت دهید و باندهای فشرده سازی را بردارید. در این مرحله، گرما و ماساژ می تواند به افزایش جریان خون در ناحیه کمک کند)
4. فیزیوتراپی و تمرینات توان بخشی
5. رایج ترین نوع داروهای ضد درد پاراستامول و ایبوپروفن هستند. بسته به صلاحدید پزشک، این داروها می توانند باهم نیز مصرف شوند زیرا که ایبوپروفن داروی ضدالتهابی است و می تواند به کاهش تورم کمک کند، درحالی که پاراستامول درد را کاهش می دهد. لازم به ذکر است که ایبوپروفن برای افرادی که سابقه بیماری آسم، کلیوی یا کبدی دارند توصیه نمی شود.
6. تزریقات در محل آسیب در مواردی که درد بیمار شدید است. به علت درد و التهاب شدید در ناحیه آسیب دیده، تزریق کورتیزون ممکن است توسط متخصص درد انجام شود. در تزریق کورتیزون از استروئید ها برای کاهش تورم استفاده می شود و علائم دردناک مرتبط با آسیب های عضلانی و رباط را از بین می برد.