پوست یکی از ارکان بسیار مهم در زیبایی و سلامت به شمار می رود. به دلیل این که پوست صورت در معرض عوامل محیطی مختلف مانند آلودگی هوا، نور خورشید، آلاینده ها و … قرار دارد، به شدت تحت تأثیر قرار می گیرد. جوش ها نوعی عارضه پوستی هستند که ظاهر پوست بسیاری از ما را تحت تأثیر قرار می دهند. جوش های زیر پوستی در زیر پوست ایجاد می شوند، در نتیجه درمان آنها نسبت به بقیه جوش ها دشوارتر است. جوش های زیرپوستی، در واقع تورم های سفت زیر سطح پوست هستند که اغلب ملتهب، دردناک و گاهی عفونی می شوند.تشخیص انواع جوش های زیرپوستی در تعیین روش درمانی آن بسیار مؤثر است. درمان های پزشکی جوش های زیرپوستی، ابتدا با تشخیص اولیه نوع جوش شروع می شود. پزشک پس از تشخیص نوع جوش، راهکار درمانی متناسب با آن را ارائه می دهد. استفاده از روش های درمانی که باید با تجویز پزشک انجام شوند، به صورت خود درمانی کاری کاملاً اشتباه است و می تواند تعداد و التهاب جوش ها را افزایش دهد.

علت جوش زیر پوستی

بروز جوش های زیر پوستی دلایل مختلفی دارد که از میان آنها می توان به نوع تغذیه، عوامل وراثتی، آلودگی محیط، شرایط آب و هوا، مصرف مواد آرایشی و بهداشتی نامرغوب، تغییر هورمون ها و … اشاره کرد. به طور کلی مهم ترین دلایل ایجاد جوش های زیر پوستی به شرح زیر است:

۱. محصولات آرایشی

یکی از دلایل بسیار شایع در بروز این نوع بثورات پوستی، استفاده بیش از حد از محصولات آرایشی و یا استفاده از محصولات بی کیفیت است. استفاده زیاد و طولانی مدت از محصولات آرایشی پوست مانند کرم پودر و کانسیلر باعث می شود منافذ پوست شما مدت زیادی در طول روز بسته باشد. نامرغوب بودن محصولات آرایشی نیز تأثیر این امر را دوچندان کرده و باعث بروز انواع جوش و آکنه در پوست می شود.

۲. تجمع سلول های مرده

از دیگر دلایل بروز این نوع جوش ها می توان به تجمع سلول های مرده در بافت پوست اشاره کرد. در حقیقت تجمع سلول های مرده باعث مسدود شدن منافذ باز پوست می شود، در نتیجه جوش های زیرپوستی در عمق بافت پوست ایجاد می شوند.

۳. تغذیه

نوع تغذیه از دیگر عوامل و یا دلایل ابتلا به این عارضه پوستی است. در واقع خوردن غذاهای چرب و فست فود باعث ایجاد این نوع جوش ها در عمق پوست می شود.

۴. عدم تعادل هورمونی

عدم تعادل هورمونی که بیشتر در خانم ها دیده می شود، می تواند یکی از عوامل بروز جوش های زیرپوستی باشد. این مشکل بیشتر در دوران نوجوانی، دوران بارداری یا در خانم هایی که عادت ماهیانه نامنظم دارند دیده می شود.

۵. عدم رعایت بهداشت

از دیگر دلایل ایجاد این نوع جوش ها می توان به عدم رعایت بهداشت فردی اشاره کرد. رعایت نکردن بهداشت باعث تجمع باکتری ها در منافذ پوست شده که باعث بروز انواع جوش ها، از جمله جوش های زیرپوستی می شود. همچنین، عدم شستشوی مرتب صورت، به ویژه در کسانی که پوست چرب دارند، باعث تجمع چربی و سلول های مرده در منافذ پوست شده که خود عاملی برای ایجاد جوش و سایر مشکلات پوستی محسوب می شود.

سایر عوامل

محققان و متخصصان پوست معتقدند عوامل زیر می توانند احتمال بروز آکنه را افزایش دهند:

• لوازم آرایشی یا محصولات پوستی تحریک کننده
• استرس
• فشار یا اصطکاک ناشی از لباس های تنگ، کلاه ایمنی و غیره
• آلودگی یا رطوبت هوا
• فشردن، تحریک کردن، یا خاراندن جوش های صورت
• استفاده از لایه بردارهای قوی پوست

علائم جوش های زیر پوستی

جوش های زیر پوستی اندازه ی بزرگتری نسبت به سایر جوش های صورت دارند و عمیقتر هستند؛ اما نمود بیشتری روی سطح پوست دارند. سایر مشخصات جوش های زیر پوستی عبارتند از:

• کیست بزرگ چرکی
• سر بزرگ و سفید
• ایجاد التهاب و سرخی در اطراف
• در صورت لمس حساس یا دردناک است.

انواع کومدون

1. کومدون باز

کومدون باز همان جوشی است که عامه مردم به آن جوش سر سیاه می گویند. این نوع کومدون زمانی ظاهر می شود که چربی در فولیکول مو تجمع یابد و قسمتی که در سطح پوست است در معرض هوا اکسید شده و تیره رنگ شود. کومدون های باز معمولاً در نواحی بینی، چانه، روی شانه ها و پشت دیده می شوند.

2. کومدون بسته

این نوع کومدون زمانی ظاهر می شود که چربی وارد منفذ شده و سطح فولیکول کاملاً بسته شود. در نتیجه سطح کومدون سیاه نمی شود و در عوض برجستگی سفید یا گوشتی به وجود می آید که قرمز و ملتهب نیست . این کومدون های سر سفید معمولاً در پیشانی، چانه و گونه ها ظاهر می شوند.

انواع کومدون های بسته

• میکروکومدون ها

میکروکومدون ها کوچکترین نوع لکه های آکنه ای هستند که با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نیستند و در واقع رشد کومدون های قابل مشاهده هستند. هر جوش ملتهب ، هر جوش سر سیاه با یک میکروکومدون شروع می شود.

• ماکروکومدون ها

ماکروکومدون ها کومدون های باز یا بسته هستند که از اندازه متوسط کمی بزرگتر هستند و انواع باز آن متداول تر است. اندازه قطر آنها معمولاً از 1 تا 3 میلی متر است.

• کومدون های غول پیکر

این جوش های سرسیاه بزرگ از چند میلی متر تا 2 سانتی متر (78/0 اینچ) قطر دارند و معمولاً به صورت تک و در افراد مسن ظاهر می شوند.

• کومدون های خورشیدی

این ضایعات که به آنها کومدون یا لک پیری هم می گویند در اثر مواجهه طولانی مدت با نور آفتاب بروز می کنند. اندازه آنها ممکن است کوچک یا بزرگ و از نوع باز یا بسته باشند. کومدون های خورشیدی اغلب در افراد 60 تا 80 ساله بروز می کند؛ اما در افراد 40 ساله که در معرض زیاد نور خورشید هستند نیز دیده شده است.

تفاوت کمدون با دیگر انواع آکنه

جوش صورت و بدن ایجاد شده به شکل ضایعات مختلفی چون کومدون (جوش سر سفید یا جوش سرسیاه ) یا حفره فولیکولی غیر ملتهب ناشی از انسداد مجرای مو، دانه ها یا ضایعات التهابی برجسته، صورتی رنگ و کوچک یا جوش همراه با چرک زرد و یا سفید، ندول یا ضایعات سفت، بزرگ و دردناک عمقی و کیست یا ضایعات عمقی، دردناک و پر از چرک و گاهی با جای زخم (اسکار) در پوست دیده می شود. آکنه التهابی به آکنه ای اطلاق میشود که دردناک و قرمز است از طرفی آکنه غیر ملتهب غیر از این است. آکنه های غیر التهابی معمولاً به فرم جوش سر سیاه و سر سفید بوده و از طرفی التهابی ها به سه فرم رایج خود با نام های پاپول، پوسچول و ندول هستند. آکنه های غیر التهابی توسط کومدون ها مشخص می شوند. کومدون یک فولیکول مو است که با چربی و سلولهای مرده پوست بسته شده است که می تواند باز یا بسته باشد. این کومدون ها بیشتر به عنوان جوش سر سفید و سر سیاه شناخته می شوند.

عوارض جوش زیر پوستی

تعداد جوش های صورت هرچقدر که زیاد می شوند، احتمال ایجاد زخم روی پوست در هنگام درمان هم افزایش پیدا می کند و پس از رفع این جوش ها، لکه های روی صورت ماندگاری بیشتری را تجربه می کنند. افزایش جوش های زیرپوستی منجر به ایجاد جوش های سرسیاه و عمیق می شوند و بیماران برای درمان باید داروهای قوی تری را مصرف کنند. برخی از داروهای قوی می توانند عوارض پوستی و غیرپوستی دیگری برای بیماران ایجاد کنند.

درمان کمدون زیر پوستی

درمان جوش های زیرپوستی باتوجه به خفیف یا شدید بودن نوع جوش، به دو دسته درمان های پزشکی و خانگی تقسیم می شود.

درمان های پزشکی

• مصرف آنتی بیوتیک خوراکی راهی برای درمان جوش زیرپوستی

عموماً آکنه های شدیدتر اغلب با آنتی بیوتیک های خوراکی درمان می شوند. اگر جوش های زیرپوستی زیادی دارید که ممکن است دچار عفونت شده باشند، پزشکتان آنتی بیوتیک های خوراکی را به جای آنتی بیوتیک های موضعی یا علاوه بر آن توصیه می کند.

تزریق کورتیزون

جوش های زیرپوستی بسیار دردناک، بزرگ یا متورم ممکن است با تزریق کورتیزون درمان شوند. پزشک شما یک محلول کورتیزون رقیق شده را مستقیماً به هر جوش زیرپوست تزریق می کند.

استفاده از آنتی بیوتیک های موضعی

این نوع از آنتی بیوتیک ها می توانند به خلاص شدن از شر هر گونه باکتری که در ایجاد جوش زیرپوستی نقش دارند کمک کند و التهاب را کاهش دهد. اگر به طور مداوم دچار این نوع از جوش ها می شوید، بهتر است به عنوان یک اقدام پیشگیرانه از چنین محصولاتی در اطراف ناحیه آسیب دیده استفاده کنید. رایج ترین آنتی بیوتیک های موضعی برای آکنه، شامل کلیندامایسین و اریترومایسین است.

درمان فتودینامیک (PDT)

این یک درمان نسبتاً جدید برای جوش های زیرپوستی و آکنه است و در آن از یک کرم فتوسنتز کننده و قرارگیری منظم در معرض نور LED قرمز یا آبی، استفاده می شود. این درمان، مستلزم چند ملاقات با پزشک متخصص در یک دوره چندماهه است. این درمان به کاهش تولید چربی، جمع شدن غدد چربی و کشتن باکتری ها کمک می کند. همه این سه مورد، در ایجاد جوش های زیرپوستی و آکنه و جوش صورت ، دخالت دارند.

لیزر تراپی

لیزرها روش های درمانی هستند که با هدف پیشگیری از آکنه های خفیف تا متوسط، به کار گرفته می شوند، اگرچه دیده شده که درمان خوبی برای آکنه شدید (جوش زیرپوستی) نیز هستند. لیزرتراپی معمولاً بهتر عمل می کند و عوارض جانبی کمتری بر روی پوست های روشن تر دارد و با نور متمرکزی که در پوست نفوذ می کند، کار می کند. لیزرها اصولاً در نواحی ترکیبات حاصل از باکتری ها با عنوان پورفیرین ها، عمل می کنند. وقتی نور لیزر، پورفیرین ها را برمی انگیزد، این کار دیواره باکتریایی را از بین برده و به گونه ای اثربخش، باکتری ها را می کشد. درمان با لیزر می تواند سطوح چربی پوست را نیز کاهش دهد. سطوح پایین تر چربی پوست با احتمال وقوع و شدت کمتر آکنه مرتبط است. درنهایت، لیزرها ممکن است دارای خواص ضدالتهابی باشند. از آنجا که آکنه، اصولاً یک بیماری التهابی است، کاهش التهاب می تواند آکنه را نیز کاهش دهد.

پاکسازی

پاکسازی پوست به مجموعه فعالیت هایی گفته میشود که در آنها تلاش میشود تا با حذف سلول های مرده از روی پوست، رفع اثرات آلودگی های هوا و محیط بر پوست و همچنین آبرسانی و تغذیه آن شادابی را در چهره فرد ایجاد کند. پاکسازی در واقع از سه مرحله تشکیل شده است که شامل اگزفولیشن (exfoliation) یا از بین بردن سلول های مرده روی پوست، آبرسانی و ماساژ و حذف چربی های اضافه به طوریکه به سلامت پوست آسیب وارد نکند می باشد. انجام هر یک از این مراحل و کارها با روش های مختلفی قابل انجام می باشد. لازم به ذکر است که هر یک از کارهایی که برای پاکسازی پوست انجام میشوند، با توجه به حساسیت های پوست که ممکن است به برخی از مواد داشته باشد، لذا بهتر است زیر نظر پزشک در این زمینه انجام شود.

---