سندرم ماه عسل چه عارضه ای است و چگونه درمان میشود؟

دکتر پیمان صالحی [ متخصص جراحی کلیه و مجاری ادراری و ناباروری ]آدرس وب سایت : www.drsalehi.ir
آدرس مطب : اصفهان ، اتوبان آقا بابایی ، بعد از روگذر حکیم شفائی ، بلوار سلامت، شهرک سلامت اصفهان ، طبقه دوم تلفن مطب : 35548081 - 031

شایع ترین نوع عفونت ادراری در زنان عفونت مثانه است. متأسفانه افرادی که در روزهای آغازین زندگی زناشویی خود هستند با این مشکل مواجه می شوند. عفونت ادراری از جمله مواردی است که می تواند ماه عسل را خراب کند و این وضعیت به قدری شایع است که به آن سندروم ماه عسل گفته می شود. سندروم ماه عسل، نوعی از عفونت های دستگاه ادراری است که در نتیجه تحریک در طی آمیزشهای مکرر جنسی رخ می دهد. البته این مشکل به ماه عسل محدود نمی شود. برخی از زنان تقریباً هر بار که رابطه جنسی دارند، به عفونت مثانه مبتلا می شوند. این عارضه در بین زنان تازه ازدواج کرده شایع است و ۲۰ تا ۴۰ درصد از خانمها در طی نخستین ماه پس از ازدواج با علائمی مانند تکرر و احساس سوزش ادرار و یا درد در هنگام دفع ادرار و درد در ناحیه زیر دل، کدرشدن رنگ ادرار و یا خون ادراری به پزشک مراجعه میکنند. اگر عفونت درمان نشود، ممکن است تشدید شده و به مجاری ادراری و حتی کلیه هم منتقل گردد؛ بنابراین درمان این عارضه در سریعترین زمان ممکن بسیار حائز اهمیت است.

علت ابتلا به سندروم ماه عسل

اغلب با نزدیکی های مکرر و عدم رعایت بهداشت جنسی، انجام روش های غیر معقول نزدیکی، استفاده کردن از دیافراگم برای پیشگیری از بارداری و همچنین ضعف سیستم ایمنی و نقص سیستم ادراری بانوان احتمال ابتلا به این عفونت افزایش می یابد. کوتاه بودن مجرای ادرار نیز دلیلی بر ابتلا به این عارضه است. این عفونت با یک آزمایش ادرار قابل تشخیص خواهد بود.

علائم سندرم ماه عسل

علائم اصلی سیستیت شامل:

تکرر ادرار
تعجیل در ادرار کردن به محض احساس دفع
سوزش ادرار و درد حین ادرار کردن
ادرار بودار
خون در ادرار
بعضی از بیماران علائم غیراختصاصی دیگری مثل سردرد، دردهای عضلانی اسکلتی، علائم گوارشی از خود نشان می دهند.

همچنین بخوانید: عفونت ادراری در زنان

افراد در معرض ابتلا به سندرم ماه عسل

عفونت ماه عسل در بین خانم های جوان رواج بیشتری دارد و خصوصاً زوجینی که به تازگی ازدواج کرده اند بیشتر در معرض ابتلا به این عفونت هستند.

سندرم ماه عسل

تشخیص سندرم ماه عسل

پزشک سؤالاتی پرسیده، بیمار را معاینه کرده و آزمایش ادرار انجام خواهد داد. آزمایش ادرار به آزمایشگاه فرستاده شده و یا پزشک از دیپ استیک استفاده می کند. نتایج دیپ استیک ادرار به سرعت و در حالی که بیمار هنوز در مطب است آماده می شود. برای تعیین نوع باکتری احتمالاً کشت ادرار انجام شده و یا نمونه ادرار کاتتریزه تهیه می شود. بیمارانی که به طور مرتب دچار سیستیت می شوند به آزمایشات بیشتر احتیاج خواهند داشت. این آزمایشات می تواند شامل اسکن سونوگرافی، اشعه ایکس یا سیستوسکوپی مثانه با استفاده از دوربین فیبر نوری باشد.

عوارض سندرم ماه عسل

طبق مطالعات صورت گرفته، زنان باردار در معرض خطر عفونت ادراری قرار دارند که این اتفاق به ویژه بعد از ماه ششم بارداری رخ می دهد. با این حال، ابتلا به سیستیت در دوران بارداری به جنین آسیب نمی رساند؛ اما اگر در چنین شرایطی هستید، توصیه می شود که مراحل درمان را در اسرع وقت شروع کنید. تأخیر در درمان می تواند باعث گسترش عفونت شود و بر کلیه ها تأثیر منفی بگذارد که منجر به بروز مشکلاتی مانند تولد نوزادان نارس یا کم وزن می شود. اگر عفونت های مثانه درمان نشوند، می توانند باعث ایجاد مشکلات جدی تری شوند که عبارتند از:

عفونت کلیوی. عدم معالجه عفونت مثانه می تواند منجر به عفونت کلیوی شود که به آن پیلونفریت هم می گویند. عفونت کلیوی ممکن است آسیبی دائمی به کلیه ها برساند.
وجود خون در ادرار. افراد مبتلا به سیستیت ممکن است در ادرار خود سلول های خونی داشته باشند که فقط با میکروسکوپ بتوان به وجودشان پی برد (هماچوری میکروسکوپی). این مشکل معمولاً با درمان برطرف می شود.

دوره نقاهت بیماری

به طور کلی ابتلا به عفونت و مبارزه سیستم ایمنی بدن با آن، می تواند از 1 هفته تا ماه ها طول بکشد؛ اما درمان عفونت ادراری و کلیوی، معمولاً 7- 14 روز است؛ بنابراین به محض دیدن نشانه های عفونت ادراری باید برای درمان آن اقدام کنید.

درمان سندرم ماه عسل

سندروم ماه عسل معمولاً به سرعت قابل درمان است. هنگامی که پزشک شما سندروم را تأیید کرد، احتمالاً آنتی بیوتیک تجویز می کند تا عفونت سریع برطرف شود. در موارد بسیار دردناک، ممکن است مسکن هم برای دوره ای کوتاه تجویز شود.

معمولاً به خانم ها توصیه می شود تا زمان رفع عفونت از رابطه جنسی خودداری کنند.
هنگام رابطه جنسی از روان کننده واژن برای جلوگیری از خشکی واژن استفاده کنید تا واژن را مرطوب نگه دارد و ادرار پس از مقاربت را به بخشی منظم از روتین خود تبدیل کنید.
راه ایده آل برای جلوگیری از عفونت های ادراری مرتبط با رابطه جنسی ، این است که درست قبل و بعد از مقاربت، ادرار کنید.