تنگی کانال نخاعی به شرایطی گفته می شود که در آن فضای اطراف نخاع در ستون فقرات تنگ می شود و به عصب ها فشار وارد می کند. این وضعیت می تواند ناشی از رشد اضافی استخوان ها، فتق دیسک، یا حتی افزایش ضخامت رباط ها باشد. بسیاری از افراد به ویژه در سنین بالاتر از 50 سال با مشکلات مربوط به تنگی کانال نخاعی کمر یا گردن مواجه می شوند. در این مقاله، شما با علائم، تشخیص، و گزینه های مختلف درمان تنگی کانال نخاعی آشنا خواهید شد. در صورتی که در این زمینه مشکل دارید، تنگی کانال نخاعی درمانیافته با استفاده از روش های مختلفی چون دارو، فیزیوتراپی و حتی جراحی ممکن است.
تنگی کانال نخاعی زمانی اتفاق می افتد که فضای اطراف نخاع و عصب ها در ستون فقرات تنگ می شود. این وضعیت می تواند ناشی از آرتروز، فتق دیسک، یا صدمات دیگر به ستون فقرات باشد. فشار وارده بر عصب ها باعث بروز علائمی چون درد، بی حسی و ضعف می شود. در صورت عدم درمان، می تواند کیفیت زندگی فرد را تحت تأثیر قرار دهد.
هر مهره یک دهانه بزرگی در قسمت خلفی دارد که به آن کانال نخاعی گفته می شود. در ستون مهره ها در ناحیه گردن و سینه، طناب نخاعی از این فضا عبور می کند. در ناحیه کمری ستون مهره ها، این فضا حاوی یک دسته ریشه عصبی است. فورامین یا فورامینا (foramen) مجرایی است که از کانال نخاعی انشعاب می شود. این فضا مجرایی برای عبور ریشه های عصبی ایجاد می کند که از ستون مهره ها به سایر بخش های بدن کشیده می شوند.
در تنگی کانال نخاعی، یک یا چند مجرا تنگ و باریک شده اند. در نتیجه عصب های ستون مهره ها به استخوان مهره فشرده می شوند. این وضعیت باعث اختلال در عملکرد عصب می شود که حاصل آن احساس درد در ستون فقرات یا بخش های دیگر بدن خواهد بود.
تنگی کانال نخاعی می تواند به دلایل مختلفی از جمله موارد زیر ایجاد شود:
علائم تنگی کانال نخاعی ممکن است بسته به موقعیت و شدت مشکل متفاوت باشد. تنگی نخاعی ممکن است باعث درد، ضعف، بی حسی و مور مور شدن دست یا پاها شود. تنگی نخاعی در پایین کمر معمولاً سیاتیک ایجاد می کند که به صورت حس درد سوزشی احساس می شود و ممکن است به صورت تیر کشنده تا باسن و پایین پا امتداد یابد. تنگی نخاعی ممکن است مشکلاتی در کنترل مثانه یا روده ایجاد نماید.
نشانه های تنگی کانال نخاعیشامل موارد زیر است:
تشخیص دقیق تنگی کانال نخاعی معمولاً از طریق معاینه فیزیکی و تست های تصویربرداری مانند ام آر آی (MRI) و سی تی اسکن (CT Scan) صورت می گیرد. این تست ها به پزشک کمک می کنند تا میزان تنگی و فشار وارد شده به عصب ها را مشخص کند.
تنگی کانال نخاعی به طور کلی به دو نوع اصلی تقسیم می شود:
در هر دو نوع، تنگی کانال نخاعی می تواند باعث فشار روی نخاع یا اعصاب نخاعی و ایجاد علائمی مانند درد، بی حسی یا ضعف در اندام ها شود.
گزینه های درمانی ممکن است شامل مصرف داروهای ضد التهاب، شل کننده عضلات و داروهای مسکن باشد. تزریق استروئید برای دیسک کمر یا تزریق استروئید داخل فضای اپیدورال (توسط فوق تخصص درد) نیز می تواند بسیار مفید باشد که این روش نیاز به بیهوشی و برش جراحی ندارد، اما باید زیر دستگاه تصویربرداری و در اتاق عمل استریل انجام شود تا محل پخش دارو در زیر دستگاه به طور کامل دیده شود. از روش های بسیار مؤثر دیگر که توسط فوق تخصص درد انجام می شود، تزریق ترانسفورامینال یا تزریق ماده ضد التهاب در اطراف ریشه عصبی به طور اختصاصی بوده که در درصد بالایی از بیماران موجب بهبودی درد می شود. این روش نیز نیاز به بیهوشی و برش جراحی ندارد.
همچنین ممکن است پزشک در مواردی ورزش برای تنگی کانال نخاعی را توصیه نماید. ورزش های خاص تحت نظر فیزیوتراپیست می توانند به تقویت عضلات پشت و شکم کمک کرده و فشار را از روی ستون فقرات کاهش دهند. این روش می تواند به بهبود حرکت و کاهش درد در بیماران کمک کند. در صورتی که این روش ها مؤثر واقع نشود، برای برداشتن فشار از روی عصب ها باید جراحی انجام شود.
✨ آیا از کمردرد مزمن رنج می برید؟
با جدیدترین روش های درمان تنگی کانال نخاعی در کلینیک دکتر علی نقره کار ، با کمترین عوارض، بهبود یابید!
همین امروز برای مشاوره وقت بگیرید:
☎️ 77 6700 88 - 88 6700 88
📞 0 72 72 72 0910
🌐 نوبت اینترنتی از دکتر نقره کار
برای پیشگیری از تنگی کانال نخاعی، رعایت مواردی چون حفظ وزن مناسب، انجام ورزش های تقویتی برای ستون فقرات و اجتناب از آسیب های جسمانی می تواند مؤثر باشد. همچنین معاینات پزشکی منظم در سنین بالاتر به شناسایی مشکلات زودهنگام کمک می کند.
تنگی کانال نخاعی می تواند در هر فردی اتفاق بیفتد، اما برخی عوامل ممکن است افراد را در معرض خطر بیشتری قرار دهد:
به نقل از وبسایت : mayoclinic.org
Most people with spinal stenosis are over age 50. Younger people may be at higher risk of spinal stenosis if they have scoliosis or other spinal problems.
ترجمه فارسی :
بیشتر افرادی که به تنگی کانال نخاعی مبتلا هستند، بالای ۵۰ سال سن دارند. افراد جوان تر ممکن است در صورتی که دچار اسکولیوز یا مشکلات دیگر در ستون فقرات باشند، در معرض خطر بالاتری برای ابتلا به تنگی کانال نخاعی قرار بگیرند.
تنگی کانال نخاعی در صورتی که درمان نشود، می تواند مشکلات جدی ایجاد کند و در مواردی خطرناک باشد. عوارض خطرناک ممکن شامل:
تنگی کانال نخاعی می تواند به دلیل آرتروز، فتق دیسک، بیماری های استخوانی یا آسیب های ناشی از تصادفات و صدمات به ستون فقرات ایجاد شود.
تشخیص تنگی کانال نخاعی معمولاً از طریق معاینه فیزیکی و انجام تست های تصویربرداری مانند MRI و CT Scan انجام می شود.
بله، درمان تنگی کانال نخاعی بدون جراحی مانند داروهای ضدالتهاب، فیزیوتراپی و تزریق استروئید می توانند در بسیاری از موارد موثر باشند.
اگر درمان های غیرجراحی مؤثر نباشند، جراحی برای برداشتن فشار از روی عصب ها ممکن است ضروری باشد.
علائم شامل درد کمر که به پایین پاها کشیده می شود، بی حسی و ضعف در پاها، گرفتگی پاها بعد از پیاده روی طولانی و مشکلات کنترل مثانه یا روده است.