آیا تنگی کانال نخاعی گردن درمان دارد؟

دکتر علی نقره کار [ متخصص درد ]آدرس وب سایت : www.dr-noghrekar.ir
آدرس مطب : تهران، میدان آرژانتین، ابتدای خیابان الوند، ساختمان مرکزی پزشکان،طبقه اول تلفن مطب : 88670088 - 021

درمان تنگی کانال نخاعی گردن معمولاً با هدف کاهش فشار روی نخاع و ریشه‌ های عصبی انجام می‌ شود تا درد، بی‌ حسی و ضعف اندام‌ ها برطرف شود. روش‌ های درمانی بسته به شدت تنگی و علائم بیمار متفاوت است. در موارد خفیف، فیزیوتراپی، داروهای ضدالتهاب و تمرینات اصلاحی می‌ توانند به تسکین علائم کمک کنند. اما در تنگی‌ های پیشرفته، ممکن است نیاز به جراحی برای آزادسازی فضای نخاع و جلوگیری از آسیب دائمی باشد. هدف اصلی درمان، بازگرداندن عملکرد طبیعی بدن و جلوگیری از پیشرفت علائم عصبی است.

علل تنگی نخاع گردن

ستون فقرات از مهره‌ های استخوانی تشکیل شده که نخاع از میان آن عبور می‌ کند. هر عاملی که باعث کاهش فضای درون کانال نخاعی شود، می‌ تواند به فشار بر نخاع و بروز علائم تنگی کانال نخاعی گردن منجر شود. مهم‌ ترین علل این عارضه عبارت‌ اند از:

تنگی کانال نخاعی مادرزادی

در برخی افراد، قطر کانال نخاعی به‌ صورت مادرزادی کوچک‌ تر از حد طبیعی است. این افراد حتی با تغییرات جزئی در مهره‌ ها نیز ممکن است دچار علائم فشردگی نخاع شوند.

وارد شدن ضربه به مهره‌ های گردن

تصادف، سقوط از ارتفاع یا ضربه مستقیم به گردن می‌ تواند سبب شکستگی یا التهاب مهره‌ ها شود. این آسیب‌ ها فضای کانال نخاعی را کاهش داده و علائم عصبی ایجاد می‌ کنند.

استئوآرتریت و رشد بیش از حد استخوان‌ ها

در اثر ساییدگی مفاصل و استئوآرتریت، خارهای استخوانی در اطراف مهره‌ ها شکل می‌ گیرند. این استخوان‌ های اضافی فضای عبور نخاع را تنگ کرده و موجب درد، بی‌ حسی و ضعف در اندام‌ ها می‌ شوند.

فتق دیسک گردن

دیسک‌ های بین مهره‌ای نقش ضربه‌ گیر دارند. زمانی که دیسک دچار فتق دیسک شود، بخش بیرون‌ زده بر نخاع یا اعصاب گردنی فشار وارد می‌ کند و باعث بروز یا تشدید علائم تنگی کانال نخاعی می‌ شود.

سفت و ضخیم شدن رباط‌ ها

با افزایش سن، رباط‌ های اطراف ستون فقرات ضخیم‌ تر و سفت‌ تر می‌ شوند. این تغییر باعث کاهش فضای اطراف نخاع و بروز تدریجی علائم تنگی می‌ گردد.

علائم تنگی کانال نخاع گردن را بشناسید

وقتی فضای عبور نخاع در ناحیه گردن کاهش پیدا می‌ کند، فشار روی اعصاب باعث بروز علائم مختلفی می‌ شود. شدت نشانه‌ ها بسته به میزان تنگی و محل فشار متفاوت است. در ادامه مهم‌ترین علائم این عارضه آورده شده است:

• درد یا گرفتگی گردن: معمولاً هنگام خم یا چرخاندن گردن شدت پیدا می‌کند و ممکن است تا شانه یا بازو انتشار یابد.
• احساس درد در ناحیه شانه: درد تیرکشنده یا مبهم که اغلب به شانه‌ها و بالای بازوها کشیده می‌شود.
• احساس درد در ناحیه بازو یا دست: به دلیل فشار روی ریشه‌های عصبی، درد می‌تواند از گردن تا دست‌ها منتشر شود.
• بی‌ حسی و گزگز دست‌ ها و بازوها: احساس سوزن‌سوزن شدن یا کرختی در اندام‌های فوقانی یکی از شایع‌ترین نشانه‌هاست.
• ضعف در بازوها یا دست‌ ها: فشردگی ریشه‌های عصبی کنترل‌کننده عضلات باعث کاهش قدرت و توانایی حرکتی می‌شود.
• عدم توانایی در هماهنگی دست‌ ها هنگام انجام کارهای ظریف: مانند بستن دکمه یا نوشتن؛ نشانه‌ای از اختلال عملکرد عصبی.
• درد تیرکشنده یا شوک‌ مانند: گاهی بیمار در اثر خم شدن یا حرکت ناگهانی گردن احساس برق‌گرفتگی در دست‌ها یا پاها دارد.
• اختلال در تعادل و راه رفتن: تنگی شدید می‌تواند مسیر پیام‌های عصبی به پاها را مختل کرده و باعث راه رفتن ناپایدار شود.
• اختلال در کنترل مثانه یا روده: در مراحل پیشرفته، ممکن است کنترل ادرار و مدفوع دچار مشکل شود که نشانه هشداردهنده است.

تشخیص تنگی کانال نخاعی گردن

تشخیص تنگی کانال نخاعی گردن بر پایه بررسی علائم بالینی و انجام تصویربرداری‌های پزشکی انجام می‌شود. پزشک ابتدا سابقه بیماری و شدت علائم بیمار را بررسی کرده و معاینه فیزیکی انجام می‌دهد تا ضعف عضلانی، بی‌ حسی یا کاهش هماهنگی حرکات مشخص شود.

روش‌های معمول برای تشخیص شامل موارد زیر است:

• تصویربرداری با اشعه ایکس: تغییرات ساختاری مهره‌ها، مانند اسپوندیلوز ، و کاهش فضای کانال نخاعی را نشان می‌دهد.
• ام‌آر‌آی (MRI): بهترین روش برای مشاهده فشار روی نخاع و ریشه‌های عصبی است و به پزشک کمک می‌کند شدت تنگی را تعیین کند.
• سی‌تی اسکن (CT scan): جزئیات استخوانی را به‌خوبی نشان می‌دهد و در مواردی که MRI امکان‌ پذیر نیست، استفاده می‌شود.
• نوار عصب و عضله (EMG/NCS): عملکرد عصبی را بررسی کرده و کمک می‌ کند منشأ ضعف یا بی‌ حسی تشخیص داده شود.
• معاینات بالینی تکمیلی: ارزیابی توانایی راه رفتن، تعادل، و کنترل اندام‌ها برای تعیین شدت فشار نخاع.

تشخیص دقیق به پزشک امکان می‌دهد بهترین روش درمانی، چه غیرتهاجمی و چه جراحی، را انتخاب کند و از پیشرفت آسیب نخاعی جلوگیری نماید.

درمان تنگی کانال نخاعی گردن

درمان تنگی کانال نخاعی گردن با هدف کاهش فشار روی نخاع و ریشه‌های عصبی انجام می‌شود تا درد، ضعف و بی‌حسی اندام‌ها کاهش یابد. بسته به شدت علائم، درمان‌ها به دو دسته تقسیم می‌شوند: روش‌های غیر تهاجمی شامل فیزیوتراپی، داروهای ضد التهاب، ورزش‌های اصلاحی و بریس گردنی که در موارد خفیف تا متوسط مؤثر هستند و روش‌های تهاجمی (جراحی) که در موارد شدید یا پیشرفته برای بازکردن فضای کانال نخاعی و بهبود عملکرد عصبی انجام می‌شوند.

درمان تنگی کانال نخاعی گردن بدون جراحی

در بسیاری از موارد، درمان تنگی کانال نخاعی بدون جراحی کاربرد دارد و با روش‌های غیرتهاجمی قابل کنترل است. هدف این درمان‌ها کاهش فشار روی نخاع و ریشه‌های عصبی، کاهش درد و بهبود توان حرکتی می‌باشد.

داروهای درمان تنگی نخاع گردن

داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی و مسکن‌ها می‌ توانند التهاب و درد را کاهش دهند. گاهی داروهای شل‌کننده عضلات نیز برای کاهش اسپاسم عضلانی تجویز می‌شوند تا حرکت گردن آسان‌تر شده و فشار روی اعصاب کمتر شود.

تمرینات ورزشی برای درمان تنگی نخاع گردن بدون جراحی

تمرینات مخصوص گردن و شانه می‌توانند قدرت عضلات حمایت‌کننده ستون فقرات را افزایش داده و انعطاف‌ پذیری را بهبود بخشند. ورزش برای تنگی کانال نخاعی شامل کشش ملایم، تقویت عضلات عمقی گردن و تمرینات تعادلی است که فشار روی نخاع و ریشه‌ های عصبی را کاهش می‌ دهد.

فیزیوتراپی برای درمان تنگی کانال نخاع گردن

فیزیوتراپی شامل تکنیک‌های دستی، مدالیته‌های گرما و سرما، تحریک الکتریکی و تمرینات هدفمند است. این روش می‌تواند درد و التهاب را کاهش داده و عملکرد حرکتی گردن و اندام‌ها را بهبود بخشد.

راه های خانگی درمان تنگی کانال نخاع گردن

استراحت مناسب، استفاده از گردنبند طبی به‌ صورت کوتاه‌مدت، اصلاح وضعیت نشستن و خوابیدن، و تمرینات کششی سبک در خانه می‌تواند به کاهش علائم کمک کند. همچنین گرمادهی موضعی و ماساژ ملایم گردن موثر است.

تزریقات درمانی تنگی کانال نخاعی گردن

تزریقات درمانی یکی از روش‌ های غیرجراحی برای کاهش درد و التهاب تنگی کانال است. در این روش، داروهای ضدالتهاب به نزدیکی ریشه‌ های عصبی تزریق می‌ شوند تا فشار روی اعصاب کاهش یابد.یکی از روش‌ های رایج، تزریق استروئید در فضای اپیدورال است که درد را کاهش داده و به بیمار اجازه می‌ دهد فعالیت‌ ها و تمرینات گردن را بهتر انجام دهد و معمولاً همراه با فیزیوتراپی و تمرینات ورزشی انجام می‌ گیرد.

کایروپراکتیک درمانی

کایروپراکتیک شامل تنظیمات دستی ستون فقرات و تکنیک‌های مکانیکی برای کاهش فشار روی نخاع است. این روش می‌تواند انعطاف‌پذیری ستون فقرات را افزایش داده و درد گردن و شانه‌ها را کاهش دهد، اما باید توسط متخصص آموزش‌دیده انجام شود.

به نقل از وبسایت: mayoclinic
Many patients benefit from physical therapy and targeted exercises for cervical stenosis, avoiding long recovery times of surgery.
ترجمه فارسی:
بسیاری از بیماران از فیزیوتراپی و تمرینات هدفمند برای تنگی کانال نخاعی گردن بهره‌ مند می‌شوند و دوره نقاهت طولانی جراحی را تجربه نمی‌ کنند.

درمان تنگی کانال نخاعی گردن با جراحی

درمان تنگی کانال نخاعی گردن با جراحیدر موارد شدید تنگی کانال نخاعی گردن که روش‌های غیرتهاجمی و غیرجراحی کافی نباشند، جراحی به منظور کاهش فشار روی نخاع و ریشه‌های عصبی انجام می‌شود. هدف جراحی بهبود عملکرد حرکتی، کاهش درد و پیشگیری از آسیب دائمی نخاع است.

روش‌ های جراحی معمول شامل:

• لامینکتومی: برداشتن بخشی از استخوان مهره برای افزایش فضای عبور نخاع.
• فیوژن مهره‌ها (Spinal Fusion): اتصال دو یا چند مهره برای تثبیت ستون فقرات پس از برداشتن فشار از روی نخاع.
• دیسککتومی: برداشتن بخش بیرون‌ زده دیسک که روی نخاع یا ریشه‌ های عصبی فشار وارد می‌ کند.

جراحی معمولاً پس از ارزیابی دقیق علائم، تصویربرداری و بررسی شدت فشار روی نخاع توصیه می‌ شود. این روش می‌ تواند کاهش سریع درد و بازگشت عملکرد طبیعی اندام‌ها را به همراه داشته باشد، اما نیاز به دوره نقاهت و مراقبت‌ های پس از عمل دارد.

هزینه درمان تنگی کانال نخاعی گردن بدون جراحی

هزینه درمان تنگی کانال نخاعی گردن بدون جراحی بسته به روش‌های انتخابی و شرایط بیمار متفاوت است. عوامل متعددی می‌توانند بر محاسبه هزینه تأثیر بگذارند:

• نوع روش درمان: روش‌های مختلف غیرجراحی شامل فیزیوتراپی، تزریقات درمانی، تمرینات ورزشی تحت نظر متخصص یا کایروپراکتیک هستند. هر کدام هزینه متفاوتی دارند.
• تعداد جلسات درمانی: برای فیزیوتراپی یا تمرینات تحت نظر متخصص، تعداد جلسات مورد نیاز با شدت علائم تعیین می‌شود؛ هرچه جلسات بیشتر باشد، هزینه بالاتر است.
• تزریقات درمانی: تزریق دارو به نزدیکی ریشه‌های عصبی یا تزریق استروئید در فضای اپیدورال هزینه متفاوتی دارد که بستگی به نوع دارو و تعداد تزریق‌ها دارد.
• مهارت و تجربه پزشک یا متخصص: پزشکان و متخصصان با تجربه‌تر ممکن است هزینه بالاتری داشته باشند، اما کیفیت درمان و ایمنی بیشتر است.
• مکان و مرکز درمانی: درمان در شهرهای بزرگ یا مراکز خصوصی معمولاً هزینه بیشتری نسبت به مراکز دولتی یا شهرهای کوچک دارد.

با توجه به این عوامل، هزینه دقیق درمان غیرجراحی برای هر بیمار متفاوت است و معمولاً پس از معاینه و تعیین روش مناسب توسط پزشک مشخص می‌شود.

درمان تنگی کانال نخاعی گردن در کلینیک درد دکتر نقره کار

کلینیک درد دکتر نقره کار با بهره‌ گیری از تجهیزات پیشرفته و تیم متخصص در زمینه درمان تنگی کانال نخاعی گردن، خدمات غیرجراحی ارائه می‌ دهد. این کلینیک با تمرکز بر تشخیص دقیق و انتخاب بهترین روش درمانی برای هر بیمار، توانسته نتایج مؤثر و کاهش درد سریع بیماران را به همراه داشته باشد. در این مرکز، بیماران می‌ توانند از روش‌ های غیرتهاجمی مانند لیزر، فیزیوتراپی، تمرینات هدفمند، کایروپراکتیک و تزریقات تخصصی از جمله تزریق استروئید در فضای اپیدورال بهره‌ مند شوند. تیم متخصص کلینیک با ارزیابی جامع بالینی و تصویربرداری دقیق، برنامه درمانی اختصاصی برای هر فرد طراحی می‌ کند تا فشار روی نخاع کاهش یابد و عملکرد طبیعی اندام‌ ها بازگردد.تجربه و مهارت دکتر نقره کار در ترکیب با تجهیزات مدرن، امکان درمان ایمن و مؤثر برای بیماران با درجات مختلف تنگی کانال نخاعی گردن را فراهم کرده و مسیر بازگشت به فعالیت‌ های روزمره را کوتاه می‌ کند.