درمان سریع شانه یخ زده یا چسبندگی مفصل شانه

دکتر علی نقره کار [ متخصص درد ]آدرس وب سایت : www.dr-noghrekar.ir
آدرس مطب : تهران، میدان آرژانتین، ابتدای خیابان الوند، ساختمان مرکزی پزشکان،طبقه اول تلفن مطب : 88670088 - 021

کپسولیت چسبنده یا چسبندگی کپسول شانه بیشتر با نام مشکل «شانه های یخ زده» یا «شانه های منجمد» شناخته می شود. این بیماری می تواند باعث درد در مفصل شانه شود و همچنین محدودیت های حرکتی در مفصل شانه را موجب شود. کسانی که به این مشکل مبتلا هستند، به خوبی درک می کنند که درد و محدودیت های حرکتی که به دنبال آن ایجاد می شود تا چه حد می تواند آزار دهنده باشد.

چسبندگی کپسول مفصل شانه (کپسولیت چسبنده) چیست؟

چسبندگی تاندون شانه که به آن کپسولیت چسبنده نیز گفته می‌شود، یک بیماری است که باعث از دست رفتن توانایی حرکت مفصل شانه می‌شود. این مشکل که به نام "شانه‌های یخ زده" یا "شانه‌های منجمد" نیز شناخته می‌شود، در واقع به دلیل ایجاد چسبندگی در کپسول شانه رخ می‌دهد. کپسول مفصل شانه که یک بافت نرم و محکم است، اطراف مفصل شانه را پوشانده و باعث حرکت آزادانه شانه می‌شود. در صورتی که کپسول دچار چسبندگی شود، انعطاف‌پذیری آن کاهش می‌یابد و حرکات شانه به شدت محدود می‌شود.

چسبندگی شانه یا همان کپسولیت چسبنده زمانی رخ می‌دهد که بافت‌های چسبناک در کپسول شانه ایجاد می‌شود. این بافت‌ها باعث افزایش ضخامت کپسول شانه و در نتیجه کاهش حرکت آن می‌شوند. مانند زمانی که یک شی را وکیوم کرده و روکش آن به طور کامل به آن می‌چسبد. در بیشتر موارد، این چسبندگی در بخش پشتی یا پایینی کپسول شانه رخ می‌دهد.

چسبندگی کتف یا همان چسبندگی مفصل شانه، می‌تواند باعث التهاب و درد شدید شود. این مشکل ممکن است به دلایل مختلفی مانند بروز واکنش‌های خود ایمنی، عفونت یا مشکلات سیستمیک دیگر ایجاد شود. افراد مبتلا به بیماری‌های تیروئیدی یا دیابت بیشتر در معرض خطر ابتلا به چسبندگی کپسول شانه هستند. این بیماری بیشتر در افراد 45 تا 60 ساله مشاهده می‌شود و آمارها نشان می‌دهند که زنان بیشتر از مردان به چسبندگی شانه مبتلا می‌شوند. هرچند که در برخی موارد، چسبندگی شانه به دلیل ضربه یا آسیب دیدگی در مفصل شانه به وجود می‌آید، اما این عوامل معمولاً علت اصلی کپسولیت چسبنده نیستند.

نشانه های شانه های منجمد چیست؟

چسبندگی کپسول شانه یا شانه یخ زده (کپسولیت چسبنده) معمولاً با درد و کاهش توانایی‌های حرکتی شانه همراه است. این بیماری به سه مرحله تقسیم می‌شود: مرحله منجمد شدن، مرحله انجماد، و مرحله باز شدن انجماد. در هر مرحله شدت علائم متفاوت است و ممکن است محدودیت‌های حرکتی به تدریج افزایش یابد.

مرحله اول: منجمد شدن شانه

• در این مرحله، شانه دچار درد شدید و کاهش تدریجی دامنه حرکتی می‌شود. درد در این مرحله ممکن است حتی در زمان استراحت و خواب نیز ادامه یابد و در برخی موارد خوابیدن را دشوار کند. این مرحله می‌تواند از 3 ماه تا 9 ماه طول بکشد، و اگر در این زمان درمان شروع شود، می‌توان از پیشرفت بیماری جلوگیری کرد. شانه آسیب‌دیده تمایل دارد کمتر حرکت کند و فرد مجبور است برای انجام فعالیت‌های روزمره از دست سالم استفاده کند.

مرحله دوم: انجماد شانه

• در این مرحله، درد شانه کاهش می‌یابد، اما دامنه حرکتی شانه به شدت محدود می‌شود. شانه قادر به حرکت نیست و در این حالت، به جای درد دائمی، فرد فقط هنگام حرکت شانه احساس ناراحتی می‌کند. این مرحله معمولاً 3 تا 6 ماه طول می‌کشد و برخلاف مرحله اول، درد کمتری به همراه دارد، اما محدودیت‌های حرکتی بسیار شدیدتر می‌شود.

مرحله سوم: باز شدن انجماد یا آب شدن یخ

• در این مرحله، قدرت حرکتی شانه به تدریج باز می‌گردد و درد نیز به مرور کاهش می‌یابد. این مرحله ممکن است به طور متفاوتی طول بکشد، اما در نهایت فرد قادر خواهد بود به دامنه حرکتی طبیعی شانه خود باز گردد. به طور کلی، فرآیند بهبود از شروع تا پایان معمولاً 24 ماه طول می‌کشد، که شامل مراحل منجمد شدن، انجماد، و باز شدن انجماد است.

درمان خانگی شانه یخ زده

برای درمان خانگی شانه یخ زده، روش‌های مختلفی وجود دارد که می‌تواند به بهبود وضعیت کمک کند. استفاده از کمپرس گرم یا سرد می‌تواند درد و التهاب شانه را کاهش دهد. کمپرس سرد به کاهش تورم و التهاب کمک می‌کند و کمپرس گرم می‌تواند برای کاهش گرفتگی عضلات و تسکین درد مؤثر باشد. علاوه بر این، انجام تمرینات کششی و تقویتی برای شانه به مرور زمان کمک می‌کند تا حرکت مفصل شانه باز شود. به یاد داشته باشید که انجام این تمرینات باید با دقت و تحت نظر پزشک باشد تا از آسیب‌های بیشتر جلوگیری شود.

درمان چسبندگی مفصل شانه

درمان مرحله منجمد شدن:

در مرحله اول بیماری، ورزش‌ها و حرکات کششی برای کاهش محدودیت حرکتی و تسکین درد بسیار مؤثر هستند. این حرکات می‌توانند روند کاهش دامنه حرکتی را متوقف کرده و به حفظ و بهبود توانایی مفصل شانه کمک کنند. انجام ورزش‌های نرمشی و کششی باعث جلوگیری از پیشرفت بیماری می‌شود.

در این مرحله، کاهش درد به عنوان اولویت اصلی درمان در نظر گرفته می‌شود. استفاده از داروهای ضد التهاب مانند ایبوپروفن و ناپروکسن می‌تواند به تسکین درد و التهاب مفصل کمک کند. توجه داشته باشید که استفاده از داروها باید تحت نظر پزشک و پس از مشاوره با او باشد.

یخ درمانی نیز به کاهش التهاب و تسکین درد کمک می‌کند. در طول این مرحله، برای جلوگیری از بدتر شدن وضعیت، استفاده از تزریق کورتیزون در مفصل شانه می‌تواند مؤثر باشد. کورتیزون یک استروئید ضد التهابی است که به تسکین درد و کاهش التهاب کمک می‌کند و همچنین باعث بهبود دامنه حرکتی می‌شود. درمان موثر در این مرحله می‌تواند از پیشرفت بیماری و دردهای شدید جلوگیری کند.

درمان مرحله باز شدن انجماد:

در این مرحله که شانه شروع به بازگشت به حالت طبیعی می‌کند، انجام ورزش‌ها و حرکات کششی همچنان ضروری است. این فعالیت‌ها می‌توانند سرعت بهبود را افزایش داده و به بازگشت دامنه حرکتی شانه کمک کنند. فیزیوتراپی نیز به عنوان یکی از روش‌های مؤثر در این مرحله شناخته می‌شود.

هنگام انجام حرکات کششی، باید به این نکته توجه کنید که کشش باید بیشتر از محدوده طبیعی مفصل انجام شود تا دامنه حرکتی بهبود یابد. این کشش‌ها ممکن است کمی دردناک باشند، اما تأثیر بیشتری خواهند داشت. همچنین باید بدانید که انجام کشش‌های طولانی‌مدت و با فشار کم، مؤثرتر از کشش‌های کوتاه‌مدت با فشار زیاد است.

در برخی موارد، ممکن است برای انجام کشش‌های شدیدتر از نیروی خارجی استفاده شود. در این روش، فیزیوتراپ با استفاده از تکنیک‌های خاص مفصل شانه را در جهت مناسب حرکت می‌دهد. این روش باید تحت نظارت یک متخصص صورت گیرد، زیرا ممکن است آسیب‌هایی به بافت‌های دیگر مفصل وارد کند.

حرکت اجباری شانه:

در شرایط خاص، ممکن است برای بازیابی دامنه حرکتی مفصل، نیاز به حرکات اجباری توسط متخصص فیزیوتراپی وجود داشته باشد. در این روش، مفصل شانه با استفاده از نیروی خارجی حرکت داده می‌شود. این حرکت باید تنها تحت نظارت متخصص انجام شود تا از آسیب به بافت‌های دیگر جلوگیری شود. گاهی اوقات برای تسهیل این فرآیند، فیزیوتراپ از بی‌حسی موضعی استفاده می‌کند.

پماد برای شانه یخ زده

پمادهای ضد درد و ضد التهاب موضعی می‌توانند در تسکین علائم شانه یخ زده مؤثر باشند. پمادهایی مانند دیلایلوک (Diclac) یا پمادهای حاوی کپسایسین که از عصاره فلفل قرمز به‌دست می‌آیند، برای کاهش درد و التهاب در ناحیه شانه استفاده می‌شوند. این پمادها با تحریک خونرسانی به ناحیه آسیب‌دیده و کاهش التهاب، به تسکین سریع‌تر درد کمک می‌کنند. با این حال، استفاده از این پمادها باید به‌طور محدود و با رعایت دستورالعمل‌های پزشک انجام شود.

آب درمانی برای شانه یخ زده

آب درمانی یا هیدروتراپی یکی از روش‌های مؤثر برای درمان شانه یخ زده است. در این روش، بیمار در آب گرم قرار می‌گیرد تا شانه به طور طبیعی شل شود و حرکت‌های آن بهبود یابد. حرکات آرام در آب به کاهش فشار از روی مفصل شانه کمک می‌کند و به فرد اجازه می‌دهد تا بدون درد حرکت‌های بیشتری انجام دهد. همچنین، آب گرم به تسکین گرفتگی عضلات و کاهش التهاب کمک می‌کند. این روش معمولاً همراه با تمرینات خاصی برای شانه انجام می‌شود تا دامنه حرکت شانه باز گردد.

بهترین دارو برای شانه یخ زده

• ایبوپروفن (Ibuprofen): داروی ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAID) که برای کاهش درد و التهاب در شانه یخ زده مؤثر است.
• ناپروکسن (Naproxen): دیگر داروی NSAID که می‌تواند به تسکین علائم شانه یخ زده کمک کند.
• کورتیکواستروئیدها (Corticosteroids): در صورت نیاز، تزریقات استروئیدی مانند پردنیزون (Prednisone) می‌توانند برای کاهش التهاب شدید در شانه تجویز شوند.
• شل‌کننده‌های عضلات: داروهایی مانند سیکلوبنزاپرین (Cyclobenzaprine) برای کاهش گرفتگی عضلانی اطراف شانه.

ورزش برای درمان چسبندگی مفصل شانه

انجام حرکات کششی که خودتان انجام می دهید بخش ضروری از برنامه بازیابی و ترمیمی مفصل شانه است. همان طور که گفتیم باید این را هم در نظر داشته باشید که این نوع مشکل و آسیب دیدگی ذاتاً با حرکت مفصل شانه مخالفت می کند و در نتیجه نباید انتظار داشته باشید انجام حرکات کششی در این موقعیت مثل انجام حرکات کششی در حالت معمول باشد. در واقع هدف از انجام کششی در اینجا این است که دامنه حرکتی مفصل که دچار محدودیت شده است، افزایش پیدا کند.