همه ما درد را تجربه کرده ایم. اما علیرغم اینکه درد یکی از رایج ترین علائمی است که افراد به دنبال کمک پزشکی برای آن هستند، هنوز یکی از مواردی است که درک نشده و درمان نشده است. بخشی از آن به این دلیل است که تجربه یک فرد از یک رویداد دردناک مشابه می تواند به طور قابل توجهی با تجربه دیگری متفاوت باشد. در این مقاله، رایج ترین انواع درد را شناسایی کرده و پیشنهاداتی در مورد بهترین نوع درمان ارائه می کنیم. زیرا هیچ رویکردی برای همه وجود ندارد.

انواع درد:

درد یک اصطلاح کلی است که هر نوع احساس ناخوشایند یا ناراحت کننده را در بدن توصیف می کند. انواع و علل مختلف درد وجود دارد، و می توان آنها را به هشت دسته مختلف برای کمک به مدیریت درد دسته بندی کرد:

1. درد حاد
2. درد مزمن
3. درد ناگهانی
4. درد استخوان
5. درد عصب
6. درد فانتوم
7. درد بافت نرم
8. درد ارجاعی

درد حاد:

به طور ناگهانی شروع می شود و فقط برای یک دوره کوتاه (یعنی دقیقه، ساعت، چند روز، گاهی اوقات یک یا دو ماه) طول می کشد. معمولاً ناشی از یک رویداد یا آسیب خاص است، مانند:

• استخوان شکسته
• تصادف اتومبیل یا انواع دیگر تصادف
• سقوط
• سوختگی یا بریدگی
• کار دندانپزشکی
• زایمان و زایمان
• عمل جراحي

درد مزمن:

درد مزمن دردی است که بیش از شش ماه ادامه داشته باشد و در بیشتر روزها تجربه شود. ممکن است در ابتدا به صورت درد حاد شروع شده باشد، اما درد مدت ها پس از بهبود یا برطرف شدن آسیب یا رویداد اصلی ادامه داشته است. درد مزمن می تواند با شرایطی مانند موارد زیر از خفیف تا شدید متغیر باشد:

• آرتروز مفاصل
• کمر درد
• درد سرطان
• مشکلات گردش خون
• دیابت
• فیبرومیالژیا
• سردرد

درد مزمن می تواند کیفیت زندگی افراد را به شدت تحت تاثیر قرار دهد و مانع از بازگشت آنها به محل کار یا شرکت در فعالیت بدنی شود. در برخی افراد ممکن است منجر به افسردگی یا انزوای اجتماعی شود.

درد ناگهانی:

درد ناگهانی شامل یک افزایش ناگهانی، کوتاه و شدید در درد است که در افرادی رخ می دهد که از قبل داروهایی برای تسکین درد مزمن ناشی از بیماری هایی مانند آرتریت، سرطان یا فیبرومیالژیا مصرف می کنند. درد ناگهانی ممکن است با ورزش یا فعالیت بدنی، سرفه، بیماری، استرس یا در فاصله زمانی بین دوزهای داروی ضد درد رخ دهد. سطح درد اغلب شدید است، اما محل درد معمولاً همان درد مزمن فرد است.

درد استخوان:

یک حساسیت، درد یا ناراحتی در یک یا چند استخوان است که در حین ورزش و استراحت وجود دارد. درد استخوان معمولاً با شرایط یا بیماری هایی مرتبط است که بر ساختار یا عملکرد استخوان تاثیر می گذارد، مانند سرطان، شکستگی استخوان، عفونت، سرطان خون، کمبود مواد معدنی، کم خونی داسی شکل یا پوکی استخوان . بسیاری از زنان باردار درد کمربند لگنی را تجربه می کنند.

درد عصب:

درد عصبی ناشی از آسیب یا التهاب عصبی است. معمولاً به عنوان یک درد تیز، کوبنده یا همراه با سوزش توصیف می شود و ممکن است به آن درد عصبی یا نوروپاتیک نیز گفته شود. برخی افراد آن را مانند شوک الکتریکی توصیف می کنند و اغلب در شب بدتر می شود. درد عصبی می تواند به شدت در زندگی فرد اختلال ایجاد کند و بر خواب، کار و سطح فعالیت بدنی افراد تاثیر بگذارد. بسیاری از افراد مبتلا به درد مزمن عصبی نیز دچار اضطراب یا افسردگی می شوند. افراد مبتلا به درد نوروپاتیک اغلب به لمس یا سرما بسیار حساس هستند و ممکن است در نتیجه محرک هایی که معمولاً دردناک نیستند، مانند لیف کشیدن روی پوست، درد را تجربه کنند.
علل شایع درد عصبی عبارتند از:

• اعتیاد به الکل
• آسیب به مغز، عصب یا نخاع
• سرطان
• مشکلات گردش خون
• دیابت
• هرپس زوستر (بیماری زونا)
• قطع اندام
• اسکلروز چندگانه
• سکته
• کمبود ویتامین B12

درد فانتوم:

درد فانتوم دردی است که احساس می شود از قسمتی از بدن می آید که دیگر وجود ندارد. در افرادی که اندام قطع شده دارند رایج است، اما با احساس اندام فانتوم که معمولا بدون درد است متفاوت است. از لحاظ تاریخی، پزشکان معتقد بودند که درد فانتوم یک مشکل روانی است، اما اکنون متوجه شده اند که این دردها واقعی هستند که از نخاع و مغز منشا می گیرند. اغلب با گذشت زمان بهتر می شود، اما مدیریت درد فانتوم در برخی افراد چالش برانگیز است.

درد بافت نرم:

این درد یا ناراحتی ناشی از آسیب یا التهاب ماهیچه ها، بافت ها یا رباط ها است. ممکن است با تورم یا کبودی همراه باشد و علل شایع آن عبارتند از:

• درد کمر یا گردن
• بورسیت
• فیبرومیالژیا
• آسیب روتاتور کاف
• درد سیاتیک
• آسیب های ورزشی، مانند رگ به رگ شدن یا کشیدگی
• سندرم مفصل گیجگاهی فکی (TMJ)

درد ارجاعی:

این دردی است که به نظر می رسد از یک مکان خاص می آید، اما نتیجه آسیب یا التهاب در ساختار یا اندام دیگری است. به عنوان مثال، در هنگام حمله قلبی، درد اغلب در گردن، شانه چپ و پایین دست راست احساس می شود. آسیب یا التهاب لوزالمعده اغلب به صورت درد مداوم در ناحیه فوقانی معده احساس می شود که به پشت تابش می کند. پارگی طحال می تواند باعث درد در تیغه شانه شود. درد ارجاعی به این دلیل اتفاق می افتد که شبکه ای از اعصاب حسی متصل به هم وجود دارد که بافت های مختلف را عصب دهی می کند. آسیب در یک ناحیه از شبکه می تواند به اشتباه توسط مغز به عنوان قرار گرفتن در بخش دیگری از شبکه تفسیر شود.

مدیریت درد برای انواع خاص درد:

برخی از درمان ها برای برخی از انواع درد در مقایسه با سایرین بهتر در نظر گرفته می شوند، اگرچه عواملی مانند علت درد، ژنتیک، داروها یا مکمل های متقابل و همچنین شرایط هم زمان همگی می توانند بر میزان اثربخشی یک درمان تاثیر بگذارند. گزینه های درمانی احتمالی برای انواع مختلف درد عبارتند از:

• درد حاد: داروهای غیر مخدر، مواد افیونی ضعیف و مواد افیونی، همچنین درمان های غیردارویی مانند یخ یا درمان بیوالکتریک
• درد مزمن: داروهای غیر مخدر، مواد افیونی ضعیف، مواد افیونی، داروهای ضد افسردگی، کرم کپسایسین، درمان های غیردارویی مانند درمان بیوالکتریک، پرتودرمانی
• درد ناگهانی: اپیوئیدهای کوتاه اثر، درمان های غیردارویی مانند طب سوزنی یا تکنیک های آرام سازی
• درد استخوان: داروهای غیر مخدر، بیس فسفونات ها، مواد افیونی، مکمل های غذایی، جراحی
• درد عصبی: داروهای ضد افسردگی، ضد تشنج، کرم کپسایسین، درمان های غیردارویی مانند درمان شناختی-رفتاری
• درد فانتوم: داروهای غیر مخدر، داروهای ضد افسردگی، ضد تشنج ها، کتامین، درمان های غیردارویی مانند طب سوزنی یا تحریک مغناطیسی جمجمه ای مکرر (rTMS)
• درد بافت نرم: داروهای غیر مخدر، کورتیکواستروئیدها، درمان های غیردارویی مانند یخ، فیزیوتراپی یا سونوگرافی
• درد ارجاعی: داروهای غیر مخدر، کمپرس سرد یا گرم، درمان های غیردارویی مانند ماساژ یا تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست (TENS)

همیشه در مورد اینکه کدام داروی مسکن برای شما مناسب است با پزشک خود صحبت کنید.

درمان های غیردارویی درد در کلینیک درد:

بسیاری از درمان های غیر دارویی برای کمک به مدیریت درد در دسترس هستند. ترکیبی از درمان ها اغلب مؤثرتر از یک روش درمانی است.
برخی از گزینه های درمان غیردارویی عبارتند از:

• گرما یا سرما:

بلافاصله پس از آسیب از کیسه های یخ برای کاهش تورم استفاده کنید. کیسه آب گرم یا بسته های حرارتی برای تسکین آسیب های مزمن عضلانی یا مفاصل بهتر است.

• فیزیوتراپی و درمان های فیزیکی:

فیزیوتراپی شامل مداخلات درمانی مبتنی بر انجام فعالیت است و بر روی بازگرداندن عملکرد طبیعی و الگوهای حرکتی متمرکز خواهد بود. مداخلات درمانی ممکن است شامل دامنه حرکت، انعطاف پذیری، تقویت، تثبیت هسته، پیشرفت عملکردی، ورزش هوازی با شدت کم و توسعه یک برنامه تمرینی در خانه باشد. درمان های فیزیکی شامل پیاده روی، کشش، تمرینات تقویتی یا هوازی ممکن است به کاهش درد، تحرک و بهبود خلق و خوی شما کمک کند. ممکن است لازم باشد ورزش خود را بسیار آهسته افزایش دهید تا از انجام بیش از حد آن جلوگیری کنید.

• ماساژ:

این نوع دیگری از فیزیوتراپی است. برای آسیب های بافت نرم مناسب تر است و اگر درد در مفاصل باشد باید از آن اجتناب شود. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد ماساژ ممکن است به مدیریت درد کمک کند، اما به عنوان یک درمان طولانی مدت توصیه نمی شود.

• تکنیک های آرامش و مدیریت استرس:

از جمله مدیتیشن و یوگا.

• رفتار درمانی شناختی (CBT):

این شکل از درمان روانشناختی می تواند به شما کمک کند تا یاد بگیرید که چگونه فکر می کنید و به نوبه خود احساس و رفتار خود را در مورد درد تغییر دهید. این یک استراتژی ارزشمند برای یادگیری مدیریت درد مزمن است.

• طب سوزنی:

جزء طب سنتی چینی، شامل قرار دادن سوزن های نازک در نقاط خاصی از پوست است. هدف آن بازگرداندن تعادل در بدن و تشویق آن به التیام با آزادسازی ترکیبات طبیعی تسکین دهنده درد (اندورفین) است. برخی افراد متوجه می شوند که طب سوزنی از شدت درد آنها می کاهد و آنها را قادر می سازد تا عملکرد خود را حفظ کنند. با این حال، مطالعات در مورد اثربخشی طب سوزنی در مدیریت درد کم نتیجه است.

• درمان تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست (TENS):

جریان های الکتریکی ولتاژ پایین از طریق الکترودها از پوست عبور می کند و باعث ایجاد پاسخ تسکین دهنده از بدن می شود. شواهد منتشر شده کافی برای حمایت از استفاده از TENS برای درمان برخی از شرایط درد مزمن وجود ندارد. با این حال، برخی از افراد مبتلا به درد مزمن که به درمان های دیگر پاسخ نمی دهند، ممکن است مزایایی از این درمان را تجربه کنند.

• نوکلئوپلاستی:

این روش کم تهاجمی به صورت سرپایی انجام می شود و شامل قرار دادن کاتتر فرستنده در هسته دیسک است. از موج های رادیویی برای به حداقل رساندن حجم بافت، کاهش فشار و درد بر روی ریشه های عصبی استفاده می کند. این روش اغلب برای بیمارانی که شرایط لازم جهت جراحی فتق دیسک را ندارند، مناسب است.

• تزریق بلاک کننده عصبی بین دنده ای:

این روش شامل تزریق داروی ضد التهاب و بی حسی موضعی در بین دنده ها است. این روش غالباً برای درد حاد که مربوط به زونا یا هرپس زوستر است انجام می شود.

• بیوفیدبک:

در این روش از حسگرهایی برای کنترل تغییرات بدن در برابر استرس یا درد از جمله ضربان قلب، تنش عضلانی، میزان تنفس، دما، تعریق و فشار خون استفاده می کند.

---