
التهاب مفصل ران و لگن یکی از مشکلات شایع در ناحیه مفاصل بدن است که میتواند تأثیر زیادی بر کیفیت زندگی فرد داشته باشد. این نوع التهاب معمولاً به دلیل عوامل مختلفی مانند آرتریت، آسیبهای ورزشی، یا التهابهای مزمن ایجاد میشود و میتواند موجب درد، سفتی و محدودیت حرکت در ناحیه لگن و ران گردد. از آنجا که این مفصل نقش حیاتی در فعالیتهای روزمره مانند راه رفتن و نشستن دارد، مشکلات مرتبط با التهاب مفصل ران و لگن میتواند عملکرد فرد را تحت تأثیر قرار دهد. در این مقاله به بررسی علل، علائم، تشخیص و روشهای درمان این بیماری خواهیم پرداخت.

آرتریت مفصل ران یکی ازعلل شایع درد لگن است. وقتی تشخیص به سمت آرتریت ران پیش میرود، بسیاری از این مسئله میترسند که آیا عمل جراحی تعویض لگن لازم است؟! که البته لازم هم نیست. اگر به این عارضه دچار هستید یا علائمی نزدیک به آرتریت استخوانی را تجربه کرده باشید، راهکارهایی وجود دارند که با انجام آنها میتوانید دوباره سلامت خود را به دست آورید.
آرتریت لگن یکی از شایعترین اختلالات مفصل ران و لگن است. با گذشت زمان، مفصل ران دچار ساییدگی و فرسایش شده و در نهایت، منجر به التهاب غضروف محافظ ران و آسیب به آن میشود. متاسفانه، به محض اینکه مردم متوجه میشوند دچار آرتریت استخوان لگن شدهاند، از ترس، خود را آماده عمل جراحی و تحمل دردهای مزمن میکنند.
علائم آرتریت، از یک الگوی معمول درد و محدودیت پیروی میکند که آرتریت ران هم از این قاعده مستثنی نیست. شایعترین نقطه ی بروز درد ها در آرتریت ران، صفحات رشد استخوان (جلوی استخوان لگن) است، که اغلب به صورت نیشگون در صفحه رشد حس میشود. به خصوص وقتیکه ران به سمت بالا جمع میشود.(یعنی زانو به سمت قفسه سینه حرکت میکند.)
اگر بدانید محل دوم درد کجاست متعجب میشوید!
درکمال تعجب قسمت دوم درد، بخش میانی یا درونی زانو است. ما این نوع درد را به عنوان درد ارجاعی مفصل ران میشناسیم (درد ارجاعی نوعی خطا در مغز است که توانایی تمییز و تشخیص حس منتقل شده از فیبرهای نوع b وc دچار اخلال میشود و درد در ناحیه دیگری از بدن حس میشود) خیلی مواقع مردم حتی در خود مفصل ران و لگن دردی حس نمیکنند و درد آرتریت ران در آنها فقط در قسمت درونی مفصل زانو ظاهر شده و سبب آزار در همان ناحیه است.
عملا وقتی مردم با درد ران مرتبط با آرتریت لگن به فیزیوتراپی مراجعه میکنند، از مشکلاتی از قبیل سوار/ پیاده شدن از اتومبیل یا نشستن و برخاستن مشکل شکایت دارند. البته راه رفتن، ایستادن و صخره نوردی هم اغلب برای آنان سخت و دردناک است و به مرور زمان الگوی راه رفتنشان را هم تغییر میدهد. مثلا اگر در یکی از اندامهایتان این مشکل را داشته باشید، اغلب کج و سنگین راه میروید(راه رفتن شبیه اردک).
درمان آرتریت استخوان ران مثل درمان دردهای مفصلی دیگر است. خط اول درمان شامل کاهش التهاب، خط دوم شامل بازگرداندن دایره حرکات مفصل و خط سوم، حفظ قدرت و بهبود عملکرد مفصل است. در درمان آرتریت، اغلب داروهای ضد التهاب در کاهش التهاب مفصل مفید هستند (که بسته به نظر پزشک تجویز میشوند). اگر درمان حمایتی جوابگو نبود، میتوان از تزریق کورتیزون یا پی آر پی ، ازن بهره گرفت.
همچنین بهره گرفتن از یخ درمانی (سرد کردن عضو) میتواند در کاهش التهاب و درد مفید باشد. وقتی دمای عضو را کاهش میدهید، مطمئن شوید این کاهش دما هم در جلو و هم در قسمتهای بیرونی مفصل اتفاق افتاده است. روزی چند بار به مدت 15-10 دقیقه عضو را سرد کنید. به علاوه کاهش بار کاری مفصل ران میتواند به کاهش درد مفصل کمک کند. کاهش وزن میتواند از بهترین راهکارهای کاهش استرس و بار کاری مفصل باشد.
کاهش وزن در ابتدا نمیتواند به تنهایی باعث درمان آرتریت شود؛ اما همین کاهش وزن سبب کاهش درد مفصل خواهد بود. همچنین برای کاهش بار کاری مفصل، هنگام راه رفتن، میتوان از یک وسیله ی کمکی مثل عصا کمک گرفت. هنگام استفاده از عصا مطمئن شوید که عصا را در سمت مخالف مفصل دردناک گرفتهاید (مثلا اگر مفصل ران سمت چپ شما درد دارد، عصا را در دست راست خود بگیرید).
و در نهایت کفشهای مناسب و با کیفیت بطور چشمگیری بار کاری مفصل درگیر را کاهش میدهند. کفشهای حمایتی میتوانند سبب حذف فشار اضافه به مفصل لگن شوند. من، اغلب تهیه ی کفش های با کیفیت را بهترین راه برای کاهش نیروی عکس العملی که زمین به مفصل ران وارد میکند، معرفی میکنم.

هدف اصلی از انجام تمرینات فیزیوتراپی، بازگردانی دایره حرکتی مفصل و حفظ قدرت ماهیچهها است. اگر این دو هدف به حقیقت بپیوندند، علاوه بر اینکه شما احساس درد کمتری خواهید داشت، بهبود عملکرد مفصل نیز رخ خواهد داد. مفصل ران در سه راستای اصلی حرکت میکند: خم شدن به سمت بالا، پایین و چرخش.
وقتی کشش بطور مداوم و درست انجام شود، میتواند منجر به بازگشت حرکات طبیعی مفصل شود و به این ترتیب شاهد کاهش بیماری مفصل و بهبود عملکرد آن هستیم. در کنار کشش، حرکات مکرر مفصل ران (مثلا وقتی از دوچرخه ی ثابت استفاده میکنیم) به بازگشت دایره حرکتی مفصل ران کمک کرده و لغزندگی مفصل را بیشتر میکند. مایع روان کننده طبیعی مفصل که مایع سینوویال است، طی انجام حرکات مکرر که سبب افزایش دایره حرکتی مفصل میشوند، افزایش مییابد که این هدف با استفاده از دوچرخه ثابت و رکاب زدن قابل دستیابی است.
این تمرین ساده به راحتی میتواند سبب بهبود عملکرد دایره حرکتی مفصل شود. در نهایت، ماهیچه ها مانند جاذب ضربات عمل میکنند. هرچه عضلات اطراف ران را قویتر کنیم، فشار وارده به خود مفصل را کاهش دادهایم که در نهایت منجر به کاهش درد هم شدهایم. حتی اگر از ورزش در آب یا دیگر تمرینات استفاده کردید، از تقویت عضلات تحتانی غافل نشوید.
کاشت ابرو به روش FIT چیست و چگونه انجام می شود؟دکتر سهیلا طاهری [ متخصص پوست و مو ]
















